سارا مد، سایت مرجع مد ایران، برندهای مد، اخبار فشن ایران، فروشگاه لباس و لوازم لوکس سارا

هرآنچه بايد درباره چتر بدانيد

"ماريوس" نخستين كسي بود كه چترهاي تاشو را اختراع كرد. ماريوس يك تاجر ايراني بود و در سال 1709 اين ايده را ارائه داده بود حال آنكه در سال 1930 در آمريكا، اين ايده كه در اصل متعلق به ماريوس بود به مرحله توليد رسيد. در سال 1960 چترهاي pvc به بازار عرصه شدند

لغت umbrella به معني چتر از واژه لاتين umbra گرفته شده است و آمبرا به معني سايه‌بان است. نخستين چترها براي محافظت افراد در برابر نور آفتاب ساخته مي‌شدند و در طراحي آنها از درختان الهام گرفته مي‌شد. ريشه چتر به قرن يازدهم قبل از ميلاد در چين مي‌رسد، البته طبق بررسي‌ها و تحقيقات به عمل آمده در پرسپوليس و طبس (مصر) نيز از چتر استفاده مي‌شد حتي در همان دوره‌ها در هند نيز از چتر استفاده مي‌شد. چترهاي اوليه از روي شكل شاخ و برگ گياهان و درختان مثل درخت موز ساخته مي‌شدند.
لغت چتر آفتابي parasol نيز از لغت لاتين parpare گرفته شده است و معني محافظت در برابر نور خورشيد را دارد عموماً يك پارازول مي‌تواند به عنوان سايباني در برابر نور خورشيد باشد

چه كسي نخستين بار چتر را اختراع كرد؟
نخستين چترها كه نام پارازول داشتند و براي محافظت در برابر نور خورشيد استفاده مي‌شدند توسط «فروايتاليكو» در رم اختراع شد، اما استفاده از چتر در واقع به چهار هزار سال پيش برمي‌گردد و مي‌توان از طريق آثار باستاني مصر، آشور، يونان و چين به اين نكته پي برد. چيني‌ها نخستين افرادي بودند كه از چتر براي محافظت در برابر باران استفاده مي‌كردند به همين دليل به فكر استفاده از چترهاي ضد آب افتادند. آنها كاغذهاي خود را به موم آغشته مي‌كردند و از آن براي تهيه چتر استفاده مي‌كردند.

نخستين فروشگاه چترفروشي
نخستين فروشگاه چتر فروشي «جيمز اسميت و پسران» نام داشت. اين فروشگاه در سال 1830 شروع به كار كرد.
چيني‌ها بيشتر از مردمان ساير نقاط جهان به استفاده از چتر براي هر دو منظور اهميت مي‌دادند. امپراطوري‌هاي ژاپن، هند،‌آشور و ايران نيز به استفاده از چتر اهميت زيادي مي‌دادند. چتر از طريق يونان وارد اروپا شد و بعد به ايتاليا و تركيه نيز رسيد. چترهاي قديمي بسيار سنگين بودند وقتي كه شكل عمومي‌تر به خود گرفتند، سبك و راحت‌تر نيز شدند اما هنوز هم چترهاي سال 1820 حدود بيش از 2 كيلو وزن داشتند چترهاي زنانه بسيار سبك‌تر بودند به همين دليل به علت كاربرد راحت‌تر چترهاي سبك از اين پس تمام چترهاي توليد شده كم‌وزن و سبك بودند.
تكنولوژي توليد چتر از حدود چهارهزار سال پيش تاكنون راه طولاني را سپري كرده است تا به چترهاي راحت و متداول كنوني رسيده است چترهايي كه پارچه‌هاي نايلوني دارند بيش از ساير چترها توليد شده‌اند. با آنكه جنس و مواد به كار رفته در تهيه و ساخت چترها در طي اين ساليان تغييرات بسيار كرده اما شكل چترها تقريبا تغيير نكرده است و فقط چوب، استيل و آلومينيوم جاي خود را به فايبرگلاس داده‌اند و پارچه‌هاي ابريشمي جاي خود را به انواع پارچه‌هاي ضد آب داده‌اند ولي قالب اصلي همان شكل قديمي را دارد.

نخستين چتر
بنابراين پارازول و چتر هر دو براي محافظت در برابر نور خورشيد مورد استفاده قرار مي‌گرفتند. نخستين چترها يا بهتر بگوييم پارازول‌ها در مصر باستان و در حوالي سال 1200 قبل از ميلاد ديده مي‌شدند و با كمك آنها افراد مي‌توانستند از پوست و موهايشان بيشتر محافظت كنند. در آسيريا فقط پادشاهان حق استفاده از چتر را داشتند تا در واقع قدرت و ثروت خود را بيشتر نشان دهند. پارازول‌هاي امپراطوري چين چهار رديف داشتند و پارازول‌هاي پادشاهي سيام 9-7 رديف در باورهاي مذهبي قديمي نيز از چترها استفاده مي‌شد و چتر در اين زمينه سمبل باروري و حاصلخيز بود نات، الهه مادر‍ِ مصر باستان معمولا با يك چتر به تصوير كشيده مي‌شد در حالي‌كه جسمش رو به زمين تا نيمه خم شده است.
در قرون وسطي استفاده از چتر كاهش يافت ولي همچنان در مناسبت‌هاي مذهبي از آن استفاده مي‌شد. چترهاي آن ايام به رنگ قهوه‌اي و سفيد بودند. در قرن پانزدهم،‌قدرت كليسا بسيار ضعيف شد و استفاده از چترها بيشتر جنبه مد و زيبايي به خود گرفت و به اين ترتيب موج عظيمي از چترهاي مختلف در سرتاسر اروپا به بازارها عرضه شوند. خانم‌هاي فرانسوي استفاده از چتر را در قرون‌هاي 17 و 18 به اوج رساندند و بعد از آن اين روند در اروپا همه‌گير شد، حالا ديگر چترها با طرح‌ها وشكل‌هاي مختلف توليد مي‌شدند و همچنان تعدادي از اين چترها براي محافظت در برابر نور خورشيد مورد استفاده قرار مي‌گرفتند.
در انگلستان وقتي كه كاترين براكانزا با چارلز دوم ازدواج كرد، استفاده از چتر را نيز مرسوم كرد. او با خود چتري از پرو آورده بود كه از سالهاي 1676 به بعد خانم‌ها از چتر استفاده مي‌كردند.

چترهاي ضد آب
در سالهاي 1705-1685 ايده استفاده از چترهاي ضد آب براي نخستين بار به وجود آمد. به اين چترها umbrellow گفته مي‌شد كه از واژه فرانسوي اُمِبرل گرفته شده بود. بعد از آن براي نخستين بار در كافي‌شاپ‌ها از چتر به عنوان نوعي سايبان استفاده مي‌شد تا مشتري‌ها در پناه آن از ريزش باران در امان بمانند.
جان بيل در سال 1786 براي نخستين بار ايده استفاده از چتر به شكل چرخي از قسمت مركز با ميله وسطي‌اش ارائه داد. اين مدل از چترها خيلي زود در تمام دنيا در تعداد بسيار بالا پخش شد و در طول مدت زمان 40 سال كاملا همه‌گير شد به طوري‌كه افراد بسياري از چتر با مدل جديد استفاده مي‌كردند. در قرن نوزدهم، چترها به بخش لاينفك مد تبديل شدند. در سال 1843 هنري هلند نخستين چترهايي كه پره‌هاي استيل فلزي داشتند را معرفي كرد ولي انقلاب اصلي در زمينه چتر در سال 1852 و توسط ساموئل فاكس اتفاق افتاد و چترهاي U شكل با پره‌هاي فلزي (همان چيزي كه اين روزها نيز متداول است) شروع به توليد نمودند. در قرن نوزدهم چترها براي محافظت از افراد در برابر ريزش باران مورد استفاده قرار مي‌گرفتند. قبل از جنگ‌هاي جهاني، استفاده از چتر در ميان آقايان با پرستيژ و متشخص بسيار مرسوم شد. اين چترها بدنه سياه داشتند و روكش ابريشمي بين پره‌ها را مي‌پوشاند. بعد از جنگ جهاني دوم، تغييرات زيادي در تمام دنيا رخ داد و چترها شكل كاربردي‌تري به خود گرفتند.
چترهاي اين دوره «تاشو» بودند. «ماريوس» نخستين كسي بود كه چترهاي تاشو را اختراع كرد. ماريوس يك تاجر ايراني بود و در سال 1709 اين ايده را ارائه داده بود حال آنكه در سال 1930 در آمريكا، اين ايده كه در اصل متعلق به ماريوس بود به مرحله توليد رسيد. در سال 1960 چترهاي pvc به بازار عرصه شدند.